BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM...
Gülzâr-ı Hâcegan Dergisi'nin MART 2016 sayısı çıktı.
HÂCE HAZRETLERİ’NİN (ksa) “İBADETSİZLİK ALLAH İLE İLİŞKİNİN KESİLMESİ ANLAMINA GELİR” Başlıklı sohbetlerinde:
Şeytan ile Allahu Teâlâ’nın bir muhaveresi, bir sohbeti olmuş… Şeytan insana olan hırsından, kininden, düşmanlığından dolayı intikam alma duygusuyla Allah’a söz veriyordu. Hidayet yolunun üzerine oturup insanları o yoldan saptırmak, azdırmak, çıkarmak için elinden ne geliyorsa yapacağını söylüyordu. Dolayısıyla da bu insanın imtihanı oluyor. Cenabı Hak (cc) bunu bize bildiriyor: Bakın yolunuzda böyle engeller var, buna göre tedbirinizi alın. Sizin böyle bir düşmanınız var, sizin için böyle bir tehlike var; bu büyük babanız Âdem’i kandırdı, onun başına çorap ördü, bu çorabı sizin başınızı da örecek, buna dikkat edin…
İnsan dünyevi meselelerde bütün tehlike levhalarına riayet ediyor. Misal bir tankerin arkasındaki ateşle yaklaşma levhasına, bir kuru kafa işaretine veya bir yüksek gerilim işaretine riayet ediyor, ona yanaşmıyor, bunlara karşı tedbir alıyor. Ama aynı insan Allah’ın ona bildirdiği düşmana karşı, maalesef tedbir almak şöyle dursun, bahaneler üretiyor ve o bahanelerin arkasına saklanmaya çalışıyor. Bir günah işlediğimizde veya İslamî vazifeleri yapamadığımızda, yapmadığımızda bakıyoruz bir sürü bahanemiz var. Kendi kendimize “Yahu sen şu millete baksana, bu milletin en iyisi sensin. Şöyle bir ortamda senin yaptığın günah sayılmaz; sen bunu şunun için yaptın, bunun için yaptın… Âlemin bir iyisi sen misin, herkes kötü de bir tek iyi sen misin? Sende de bu kadar kötülük olsun. Sonra Cenabı Hak bu kadar büyükken, bu kadar kulları varken bunların arasında bir senin günahını mı görecek?” diyebiliyoruz. Bazen farkında olmadan bizi şarampole yuvarlayacak vehimler de olabiliyor. Böyle vesveseler üretebiliyor ve bunların arkasına saklanarak bu günahlara devam ediyoruz. Bunları terk etmiyoruz.
“Efendim, ben filan yerde bir sohbet dinlemiştim de orada şöyle denilmişti. Bu meseleyi hocalar bu kadar zorlaştırıyor, büyütüyor, yolu daraltıyor, halbuki bu kadar da değil yani!” diyor ve yine bize uygun şey çıkarıyoruz oradan. Sürekli ya kendimizi haklı çıkarmak, müdafaa etmek ya da suçu başkalarına atarak yaptığımız işten vazgeçmemeye çalışmak… Neticelerini düşündüğümüzde bu çok acı bir şey. Rabbimizle olması gereken diyaloğumuz böyle mi olmalı acaba? Bir ilaç içeceğimizde bile belki kırk sefer içindeki prospektüsünü okuyoruz ki bu ilaç bana bir zarar verir mi, bir yan etkisi olur mu... Ölmeye bu kadar korkuyoruz, ölmek istemiyoruz çünkü hayatı seviyoruz. Halbuki biz hayatı ne kadar seversek sevelim veya kendimizi ne kadar korursak koruyalım ecel var, ölüm var ve herkes saatinde ölecek. Ona belirlenen saatte ölecek; ne bir saniye önce, ne de bir saniye sonra. Azrail’in saati şaşmıyor hiç, çok dakik. Biz takdir edildiği kadar yaşayacağız. Bunu bilmemize rağmen ölmekten korkuyoruz; ölmemek için kırk takla atmaya çalışıyoruz. Peki, ebedi hayatı karartmamak için, o hayatı karanlıkta geçirmemek için acaba ne yapıyoruz? Buyuruyorlar.
Netice-i Meram bölümünde Abdulkadir Visâlî; “İman Edenlerle Ötekilerinin Farkları” ve Fahrettin ŞİMŞEK “Hakiki Mü'minin Diğerlerinden Farkı” başlıklı makalelerini okuyucularımızla paylaşıyorlar.
DERGİMİZİN DİĞER YAZILARI İSE ŞÖYLE:
Andelib - Müslüman Bu Dünyanın Kalbidir
Sâlik-i İrfan - Kimden Aldın, Kime Sattın Yâ Ali?
Veysel ÖZSALMAN - Akıl Bunun Neresinde?
Tamer DOYMUŞ - Allah ve Rasûlünü Razı Etmeleri Daha Doğrudur (Tevbe, 62)
İrfan AYDIN - Suriye
Yûsuf-i Kenân - İnsanın Değeri Himmeti Kadardır
İhsan PARLAK - Sünnete İ'tisam ve İtikada Dair - 2
Kerem ACAR - Selman-ı Fârisi (ra)
Hüseyin YAĞIZ - Elif
Şeb-i VUSLAT - Hz. Havle Binti Hakim (ra)
Gönül Pınarından - Yağmur
Mine ŞİMŞEK - İslam'da Takva ve Tesettür
Rabbimiz Celle ve Âlâ cümlesinden razı olsun, ümmet-i Muhammed’i müstefid kılsın. Âmin…
“Mü'minin Hayatı Ta’lim, Tatbik Ve Tebliğden İbarettir” anlayışıyla hizmetine devam eden Gülzâr-ı Hâcegân Dergisi’nin bir sonraki sayısında buluşmak üzere Allah'a emanet olun...
