BİR KEZ ALLAH DESE AŞK İLE LİSAN

Aşk ile gel şimdi Allâh diyelim
Dert ile göz yaş ile ah edelim
Süleyman Çelebi
(Vesîletu’n-Necat)

Tesbihlerimiz bir dost olmalı bize… En yakın arkadaşımız olmalı. Sevgimizi ona anlatmalıyız, dertlerimizi onunla paylaşmalıyız. Sevincimiz, hüznümüz tesbih tanelerinde, “Allah” lafzında kaybolup gitmeli… O’nunla (cc) olmak, O’nu(cc) zikretmek, O’nun (cc) huzurunda olmak, huzuruna kabul edilmek… Bunlar en büyük sevincimiz olmalı…

“Az da olsa ibadetin devamlı olanı makbuldür.”
buyurmuş Peygamber Efendimiz (sav).

“Size, kılıçlarınız kırılıncaya kadar Allah(cc) yolunda cihad etmekten daha üstün bir amel söyleyeyim mi?” buyuruyor Peygamber Efendimiz (sav). Sahabi Efendilerimiz:

-Nedir o Ya Resûlullah? derler. Peygamber Efendimiz (sav):
-Allah’ı zikretmektir, buyuruyor.

Namaz bir zikirdir… Vaktinde ve adedince kılınır. Kur’an okumak zikirdir… Okundukça gönüller huzur bulur. Bütün ibadetleri zikirdir mümin için…

Hac’da Cenabı Hakk’ın emr-i şerifini yerine getirirken hacılar, O’nun (cc) davetine “Lebbeyk. Allahümme Lebbeyk. Lebbeyk la şerîke leke lebbeyk.” zikriyle eşlik ederler. Her yön değiştirmede bu zikre devam ederler. Her yönelişte O’na (cc) giderler. Hacılar bu ibadete, bu davete gönülleriyle ve zikirleriyle coşkulu bir şekilde katılırlar.

Peygamber Efendimiz (sav) de gün içerisinde yapılan işlerin öncesinde ve sonrasında zikir (dua) söyler, bunu bize de talim buyururlar.

Müslüman her halinde zikrini unutmamalıdır. Zikir her halini kaplamalıdır onun. Ahlâkı, ameli, fikri, duyguları, hisleri zikirle güzelleşmelidir Müslümanların. Zikirle yaşamak, Allah’la (cc) yaşamaktır…

Zikir sevgilinin tecellisinin karşısında şevke gelerek sayıklamaktır. Bu zikir müminin gönlünde coşku oluşturur. Aşkının terennümü olur dilinde. Kalbinin ameli muhabbettir, sevgidir; sevildiğini bilmektir. Zikir bu sevginin şükrüdür bizim için….

Zikir kalbin amelidir. Dilde söylenen lâfızdan ziyade kalpte uyandırdığı duygu ve düşünceler önemlidir. İhlâsla ve samimiyetle yapılırsa gönüldeki yansıması da değişiyor. Anlayış değişince zikrin keyfiyeti de değişiyor.

Hâcegân Yolu’nun on bir esasından birisi de Vukûfi Adedî: Zikir sayısına dikkat ve riayet işi… Zikri mücerret sayı saymaktan çıkarıp zikrin keyfiyetinde derinleşme işi…

Nakşibendîlikte ezkâr beş bin lafzı celalle başlar. Bu sayı yüz bir bine kadar devam eder. Sonra tekrar üç bin kelimei tevhid söylenmeye başlanır. Sayı azalsa da zikir çoğalmıştır. Zikri çoğaltan şey anlayıştır. Anlayışla, idrakle yapılan zikrin kalitesi de artmaya başlıyor.

Sayılar birer adımdır. Adım adım ruhani yükseliştir.

Zikir bir eğitimdir Hâcegân okulunda… Gönlü vuslata hazırlar… Zikreden öyle bir dem yaşar ki orada her şeyin Allah’ı(cc) zikrettiğini görür. Yerde ve semada olanların zikrine o da katılır. Paslanan kulağı, kirlenen kalbi arınır, Hakk’ın da kendisini zikrettiğini işitmeye ve hissetmeye başlar.

Zikir müminin gönlüne inşirah verir, onu olgunlaştırır. Zikredip de kendinde bir değişim olmadığını düşünen ya ihlâsla zikretmiyor ya da onun bir şeylerde eksiği var demektir.

İsm-i pâkin pâk olur zikreyleyen
Her murada erişir Allâh diyen
Süleyman Çelebi (Vesîletu’n-Necat)

Zikir bir hastane olur Hâcegân yolunda… Hâcegân Yolu’nun gönül doktorları (mürşidi kâmiller) Müslümanın kalbî hastalıklarını teşhis eder. Ve hastalıklarını tedavi edecek reçeteyi ona verirler. İnsan zahir doktorlardan daha fazla gönül doktorlarına ihtiyaç hissetmelidir…

Zikret Hakk’ı her zaman
Gafil olma sen bir an
Kılarlar derde derman
Hâcegân uluları
Hâce Hazretleri (kuddise sırruh)

“Kalbi zikirden mahrum bırakmak onu öldürür.” buyuruyor Hâce Hazretleri (kuddise sırruh).
Zikir bir eczane olur… İnsanı kibirden, şehvetten, şirkten, riyadan arındıran ilaç gibi olur zikir… Kalbi temizler ve hastalıklardan iyileştirir. Bu ilaçları (zikirleri) zamanında ve adedince kullanırsak, bu zikirler kalbimizi kuvvetlendirir.

Zikrin tesiri insanda görünmeye başlar… Hayatında, anlayışında, amelinde, duygusunda değişimler olur. Zikri önceleyen, zikri seven Müslüman zikretmek için tenha yerler arar. Zikir, sevgiliyle dertleşme ve konuşma olur onun için…

Sevgisiz, ihlâssız yapılan zikrin sayısı yük olur insana… Bir zaman sonra sıkıntı başlar, darlık gelir. Sayıyı bitirmektir hedefi. Sayı bitirmekle zikrin bittiğini sanır.

Hâce Hazretleri tesbihteki taneleri bir inciye benzetirler. Zikir esnasında inci misali o taneleri özenle tutmayı tavsiye ederler. Zikir bu dünyadaki her şeyden daha değerlidir…

Yüce Mevlâ’mız (cc) Hz. İbrahim’i (as) imtihan için Cebrail’i (as) gönderir. Cebrail (as) bir insan kılığında gelir. Hz. İbrahim’den bir koyun ister. O da koyunu verir. Karşılığında Allah’ın (cc) adının anılmasını ister.

Cebrail (as) melekliğin de getirdiği ihlâsla öyle bir “Lailahe illallah” der ki Hz. İbrahim (as) kendini kaybeder. Ben şimdiye kadar böyle zikir işitmedim, bir daha söylersen sürünün yarısını veririm, der. Cebrail (as) tekrar “Lailahe illallah” der. Eğer bir daha söylersen bütün sürümü ve kendimi sana bağışlarım, der Hz. İbrahim (as). Cebrail (as) bir kere daha “Lailahe illallah” der. Hz. İbrahim (as) şevkle, aşkla kendinden geçmiştir… Sürüm ve ben artık sizin hizmetinizdeyiz, buyurur Hz. İbrahim(as).

Cebrail (as): “Ben Cebrail’im (as). Seni imtihan için geldim. Sürün sana hayırlı olsun.” buyurur. Hz. İbrahim (as): “Allah (cc) adına verdiğim bir şeyi geri alamam.” buyurarak bütün sürüyü dağıtır.

Bir kez Allâh dese aşk ile lisan
Dökülür cümle günah misli hazan
Süleyman Çelebi (Vesîletu’n-Necat)

Şair bir kez aşk ile Allah (cc) demek istemiş. Bizler binlerce kez aşk ile Allah demek istiyoruz. Bunu bize nasip eyle Ya Rabbi. Tesbihlerle dost eyle bizi. “Lailahe illallah Muhammedu’r-Resûlullah” sözünü anlayıp, yaşayıp aşka dönüştürenlerden eyle. “Lailahe illallah” sözü uğruna feda olmayı bizlere nasip eyle…
Zikir bizim nimetimiz… Seni zikretmeyi bize nasib ettiğin için sonsuz teşekkür ederiz…
Bizi Sen'den ve sevdiklerinden ayırma… Sevdiklerini bize sevdir, bizi de sevdiklerine sevdir.

Tesbih döner elimde
Zikri Hûda dilimde
Vuslat mey’in içenler
Bayram eder yâr ile
Hâce Hazretleri (kuddise sırruh)