Fıtratın Din Kılınması, Düşüncenin Merkeze Konması Demektir - Dilhûn Âşık
Fıtratın Din Kılınması, Düşüncenin Merkeze Konması Demektir
-Düşünebilmek, insan olma üniversitesinden mezun olmaktır.
-Düşünme nesnesi kendinsen düşünmek hem çıktığı yer itibarıyla hem de vardığı yer itibarıyla hiç evinden ayrılmamış demektir.
-İnanmak Allah’ı davet etmektir. Düşünmek ise onu rahat ettirmektir.
-Düşüncenin sınırı inancın kadardır. Gayba inanma bu alanı neredeyse sonsuzlaştırır.
-İsteyen değil düşünen özgürdür.
-Eğitim, düşüncenin gelişmesi için yapılan yatırımın adıdır. Öğrenim, düşüncenin işlevi için yapılan yatırımdır. Mantık, düşüncenin usulleşmesi, bilim düşüncenin ürünleşmesi demektir. İnanç düşünme zemininin tertemiz, pürüzsüz hale getirilmesidir.
-Beşeri özelliklerimiz işlenerek ahlakımızı açığa çıkarır. Ahlak doğallığın işlenmesi ile oluşur. İşlemeye vesile olan sebebler ne kadar çok olursa olsun bütün işlemleri geçerli kılacak sebeb bir tanedir. O sebeb düşüncedir. Ahlak, doğallığa düşüncenin temasıyla açığa çıkar.
-Düşünmek düşkün olmadan gerçekleşmez.Düşkün olunan da ancak sevgilidir.
-Düşünmek sevgiliyi sevgiyle dinlemenin ürünüdür.
-Kendin düşersen tecrübeye yol olur, sevgiliye düşkün olursan dostluk hasıl olur. Dostluk, düşüncenin evidir.
-“İnsan düşünceden ibarettir.” der Mevlana. Düşünmeyi fiyaka gören bir toplumda insan nedir o zaman? Düşünmek insan olmanın makamsız, mevkisiz tek yoludur. Düşünme insanın doğasının kendiliğinden eylemidir.Düşünme insanın kendi kendini temizlemesidir. Fıtrat abdestidir.
-Yetiştirilmeden gelişen, anlamadan öğrenen, bilmeyi haberdar olmak sanan, okuduğunu ilim gören, yüreği düşünceden ayırmayan, aklı secde edemeyen kim mi? Biz!
-Cennet mekandır. İnanç, duygu, düşünce ise mekanın içindeki mekansızlıktır. İnanç cennetinin güzelleri duygu ve düşüncedir.
-Zorluklardan kurtulmak için düşünüyoruz. Düşünmenin ibadet olduğunu anladığımızdan değil. Zaten zordayız, bir de düşünecek miyiz? Düşünemediğimiz için zordayız zaten.
-Hayat tecrübesi, insanın inancına düşman olmasına ya da inancını merkezden kaydırmasına yol açıyor. İnanç düşünce destekli bir anlayış zemininde gelişmez ise ilerideki düşmanınız şu an ki inancınızdır.
-Gözün gördüğü, kulağın duyduğu, elin yaptığı yeterli olsaydı akıl düşünür müydü hiç?
-Hakk’ın sende dilediğini hoşnut bir biçimde işlemesi senin Müslümanlığını gösterir. Senin de Hakk’ı her şeyiyle izlemen düşünceni oluşturur. Düşünce Hak ile konuşmandır. Düşünce Hakk’ı izleyebilme yeteneğidir.
-Özgürlük tamamen düşüncemin bana yol açmasıdır. Düşünüyorum o halde özgürlüğün içindeyim. Özgürlüğüm kendim olarak sevgiliye hizmetimi sunmamı sağlıyor.
-İstediğini yapan değil, bilincine erdiği gerçeklerin kendisindeki karşılıklarının cevaplarını düşünerek bulup eyleme geçiren özgürce bir eylem yapmıştır. İstek+Eylem= Özgürlük tamamen yanlıştır. Olgu+ Bilinç+Düşünme+Eylem=Özgürlük tamamen doğrudur.
-Özgürlük istek-arzu ve ihtiyaçların karşılanması değildir. Muhtaciyet ile özgürlük yan yana nasıl konulur? Özgürlüğün alt sınırı bilinç, üst sınırı düşüncedir. Düşünce insanın kendi içindeki sınırsızlığını yakalamasıdır.
-Düşünen özgürdür. İnsanın özgürlüğü en geniş alanı düşüncesidir. Düşünceden çok geniş alana sahip niteliklerimiz vardır. Fakat özgürlüğün kendisini bile özgür bırakabildiğimiz özelliğimiz düşünce alanımızdır. Özgürlük düşünce ile varlık sahamıza giren bir nimettir.
-Müslüman düşünmeyi öğrenen insandır.
-Düşünmeden insan olunabilir mi?
-Huzur düşüncenin gayesine vardığını, mutluluk düşüncenin işler halde olduğunu, dert düşüncenin ağırlığını hissettiğini, sadakat düşüncenin sevgiliye düşkünlüğünün sınırına geldiğini gösterir.
-İnsanın farkı düşünmesidir. Düşünmek bütün insaniyet birikimini kaçırmamak demektir. Zaman düşünceye göre çok yavaş, çok yavaş... Evrende insanın hızının, derinliğinin pik yaptığı yer düşüncesidir. Işık düşüncenin pırıltısıdır.
-İnanç düşününce yaklaştı demektir. Ahlak düşününce insanlaştı demektir. Eylem düşününce tamamlandı demektir. Düşünce manevi yapımızın enerjisidir. Ne var ise meydana çıkan düşüncenin dönüşümü ile elde edilmemiş ise vay haline vay....
-İnsan olmak düşünceye ermek demektir. “İnsan düşünceden ibarettir.” Müslüman inancını düşüncesi ile besleyebilen insandır. İnancın havası, suyu düşüncedir. Mazharda (aynada) gözüken ilahi sanatsa bize düşünmek düşer.
-İlişki yasalardan önce gelir. İnanç ilişki yoludur. İnanç insana ince ayar verilmesidir. İnanç kurtuluştur.Kurtulmamış bir insan düşünemez.Hürlük düşüncenin vatanıdır.
-Gerçek zemin anlayıştır. Bu zemindeki müstakim yol ise düşünce.
-Felsefe düşünceyi ilhama değil mantığa bağlamıştır. Bu bir intihardır.İlhama güvenmeyenler kural ve kaidelerin içinde boğulup gittiler. Felsefeden devlet, düşünceden insan doğar. Felsefe kuvveti, düşünce letafeti güçlü görür. Felsefe dizgeye ( sistem), düşünce özgürlüğe varır. “Felsefe düşünmenin yolu, yordamıdır!” ifadesi doğasında özgür yaşayabilen düşünceyi ehilleştirme gayretlerinin neticesi söylenmiştir. Düşünce doğallığı ile ehildir. Ehilleştirilmiş düşünce senin istediğin yere gidebilir artık. Ne büyük zulüm bu. Felsefe insanın doğallığını yeterli görmeyen büyük öğretmenlerin(!) insanı ehilleştirme hareketidir. Doğallık kendi içinde yeterliliğini taşır. Ey felsefe! Gölge etme başka ihsan istemem! Düşünmek yalınlık, duruluk, sadelik eylemidir. Yaşasın cennetten dünyamıza getirdiğimiz evimiz: Düşüncemiz. Büyük sözler kandırmak için söylenir. Düşünmek büyük söz söylemekle neticelenmez. Düşünmek sözü büyütür.
-Düşünmek amaca yol bulmaktır. Nasıl oluştuğunu, oluşum seyrini bilmektir. Neden var edildiğini, neden yapıldığını anlamaktır. Düşünmek sivil bir harekettir. Makamı kendi içindedir. Bir makamda değildir. “Düşünüyorum öyleyse varım.” ciddi bir ifadedir. Düşünmek evrendeki sana ayrılan yerini ve işlevi bulman demektir Düşünüyorum evimi buldum. İnsanın kutsal evi düşüncesidir. Özgürlüğü eylem sahasında arayanlar istek ve arzularına sınır çizmemeyi ya da başkalarını sınır bilmeyi konuşur da dururlar. Arzu ve istekler birer faydadır. Düşünmek amaçtır. Özgürlüğün yeri eylem sahasında değil düşünme evrenindedir.
-Özgürlük düşünmeye ermektir.
-Düşünce işlenmiş bilginin ufkuna bakabilme yeteneğidir.Düşünce bilginin ufkuna varabilme gayretidir. Bilgilerden anlayışa sıçrama işidir. Düşünmek bilginin ufku olan anlayışa varma eylemidir. Düşünmekten amaç anlayışa varmaktır.
-Sevgi bilgileşirse inanç, inanç bilgileşirse sanat, sanat bilgileşirse ahlak, ahlak bilgileşirse görev... açığa çıkar. Bu açığa çıkanlar artık düşünceye açıktır.Düşünmek böyle bir silsilenin neticesidir.Toplum olarak niye düşünemiyoruz ki?
-Bilgileşemeyen doğuramaz, üreyemez. Özellikle ibadetlerin bilgileşmesi gerekir. İbadetler bilgileşirse insan düşüncesini besler hale gelir. Bilgileşen her şey artık bir tefekkür malzemesidir. İnancın, ahlakın, sanatın bilgileşmesi düşünceyi açığa çıkartır.İnsan niye düşünemiyor ki?
-Akıl düşünce ile olgunlaşır.Düşüncenin madeni de bilgidir.
-Düşüncen Allah’a ibadetlerinden çok daha yakındır. İbadetlerindeki niyetin düşüncenin ürünü olursa ibadetlerinde Allah’a düşüncen kadar yakın olabilir.
-Nefes alırsın senleşmez ise ölürsün.Yemek yersin senleşmez ise ölürsün. Ya bilgi, ya haber... Düşünmek bilgiyi, duyumsamak görgüyü senleştirmedir. Hakk’ı senleştirme ise inançtır.
-Düşüncenin pınarı duygu olmaz ise düşünce katil olmaya gider.
-Söz, kalbin düşünürse oluşur.
-Gönülden alınamayan din, duygu ve düşünceye ihtiyaç duymaz.
-Söz harflerden daha ziyade duygu ve düşüncelerle doğar.
-Bilgisiz düşünmek cehalettir. Yoksa cahil düşünmez değil.
-Aklın tahareti düşünmesidir.
Velhasıl, düşünmek sevgiliye düşkün olmanın gereğidir. Düşkünlük ona yol açmanı da sağlar. Yol açma ise düşünme işidir.
Yazar: Dilhûn Âşık
