Peygamberlerin Hayatları - Mine ŞİMŞEK
Peygamberlerin Hayatları
Kur’an’da adı geçen peygamberlerin kısa hayatlarını anlatmaya devam ediyoruz:
Lut (as) ve Kısaca Hayatı:
Kur’an’da adı yirmi yedi defa geçmektedir. Hazreti Lut, İbrahim’in (aleyhisselam) kardeşi Harun’un oğludur. Gönderildiği kavim hiçbir kavmin yapmadığı fenalıklara cüret göstermiş, Hazreti Lut’un öğütlerini dinlememeleri sonucu başlarına taşlar yağmış, yurtlarına gönderilen vazifeli melekler vasıtasıyla alt üst edilmiştir. Lut (as) rivayete göre Halilurrahman kasabasında medfundur.
Kur’an-ı Kerim’de: “Lut’u da kavmine peygamber olarak gönderdik. O kavmine şöyle demişti: Göre göre hala o hayasızlığı yapacak mısınız?” (Neml 54)
“Lut kavmi de peygamberlerini yalancılıkla suçladı. Kardeşleri Lut, onlara demişti ki: Allah’ın azabından sakınmaz mısınız? Şüphesiz ben sizin için güvenilir bir peygamberim. Artık Allah’ın azabından sakının, emre uyun ve bana itaat edin.” (Şuara, 160-161-162-163)
“Rabbinizin sizin için yarattığı eşleri bırakıyorsunuz da insanlar içinde erkeklere mi gidiyorsunuz? Doğrusu siz haddi aşan bir kavimsiniz.” (Şuara, 165-166)
“Biz de geride kalanlar içinde (karısı olan) ihtiyar bir kadın dışında, onun ailesini (ve inananları) toptan kurtardık. Sonra karısıyla diğerlerini yok ettik. Üzerlerine helak eden taş yağmuru yağdırdık. Uyarılıp da yola gelmeyenlerin yağmuru ne kötü idi.” (Şuara, 170-171-172-173) buyrulmuştur.
İsmail (as) ve Kısaca Hayatı:
Hazreti İsmail, İbrahim Aleyhisselam’ın oğludur, Kur’an’da adı on iki defa geçmektedir. İbrahim peygamberin Hacer adındaki zevcesinden dünyaya gelmiştir. Babası İbrahim (as) ile birlilte Kabe’yi yeniden inşa etmiştir.
Cenabı Hak ayeti kerimede: “Kitab da İsmail’i de an! Şüphe yok ki o vadinde gerçek, gönderilmiş bir Rasul, bir peygamber idi. O kavmine namazı, zekatı emretti. Rabbi katında da beğenilmişti.” (Meryem, 54-55)
“Hani Beyt’i (Kabe’yi) insanlar için bir sevap kazanma ve güven yeri kıldık. Siz de Makamı İbrahim’den kendisine bir namaz yeri edinin. İbrahim, İsmail’e de ibadet kastıyla Kabe’yi tavaf edenler, itikafa çekilenler, rüku ve secde edenler için evimi tertemiz yapın, diye emretmiştik.” (Bakara 125) buyrulmuştur.
Zemzem hadisesi ise şöyle rivayet edilir: Hak Teala’nın emriyle Hazreti İbrahim, eşi Hacer annemiz ile oğlu İsmail’i yanlarına da biraz su alarak götürüp çorak bir vadiye bırakır ve geri döner. Hacer annemiz seslenir: “Bizi burada bırakıp nereye gidiyorsun?” Allah’ın emri ile Hazreti Peygamber arkasına bakmaz.
Annemiz: “Böyle yapmanı sana Allah mı emretti?” deyince İbrahim (as): “Evet!” diye cevap verir. Hacer annemiz: “Öyleyse Rabbimiz Hâfızımızdır, bizi burada perişan etmez!” diye cevap verir. Canabı Hak (cc) bu hadiseyi Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyurmaktadır: “Ey Rabbimiz! Ey sahibimiz! Namazı dosdoğru kılmaları için ben, neslimden bir kısmını senin Beyt-i Harem’inin (Kâbe’nin) yanında, ziraat yapılmayan bir vâdiye yerleştirdim. Artık sen de insanlardan bir kısmının gönüllerini onlara meyledici kıl ve meyvelerden bunlara rızık ver! Umulur ki bu nimetlere şükrederler.” (İbrahim, 37)
Hacer annemiz, (Allah ondan razı olsun) çorak vadide çocuğunu emzirir, bir yandan da yanlarındaki sudan içerler, kaptaki su bitince sütü de kesilir. Çocuğu da susayınca susuzluktan ızdırap çeken çocuğuna bakar ve onu bu halde seyretmenin acısına dayanamayarak oradan kalkıp hızlı adımlarla kendisine en yakın bulunduğu Safa Tepesi’ne gidip üzerine çıkar, birilerini görebilir miyim diye. O gün derin olan vadiye yönelip etrafa bakmış ama kimseyi görememiştir. Daha sonra Safa’dan iner vadiye ulaşır ve koşmaya başlar; vadiyi geçer, Merve tepesine gelir üzerine çıkar oradan da etrafına bakar, kimseleri göremez. Annemiz bu gidiş gelişi yedi kere yaptığı için hac esnasında iki tepe arasında hacıların koşması buradan gelir. Merve’ye yaklaşınca bir ses işitir. Ses: “Kimsin kadın?” der. Hacer annemiz: “Ben Hacerim! İbrahim’in oğlunun annesi.” Melek sormaya devam eder: “İbrahim sizi kime tevkil (emanet) etti?” Annemiz: “Allahu Teala’ya!” diye cevap verir. Melek: “Her ihtiyacınızı görecek zata tevkil etmiş. Korkma! Burada mahsun olmayacaksın.” der. O esnada Hazreti İsmail ayağının ökçesiyle yeri eşelerken nihayet su çıkmaya başlamıştır, annemiz sevinmeye başlar, bir yandan boşa akmasın diye suyu eliyle havuzlar, bir taraftan da sudan kabına doldurur. Su (zemzem) ise annemiz aldıkça dipden kaynamaya devam eder.
Bir hadisi şerifte, İbni Abbas’ın (ra) rivayetiyle Sevgili Peygamberimiz (sav): “Allah İsmail’in annesine rahmetini bol kılsın. Keşke zemzemi olduğu gibi bıraksaydı da avuçlamasaydı, bu takdirde zemzem kuyu değil akar su olacaktı.” (Buhari) buyurmuştur.
Hz. İbrahim bir gün rüya görsü. Bu Allahu Teala’dan bir vahyi idi. Oğlu İsmail’i kurban etmesi emrolunmuştu. Bunun üzerine henüz on iki yaşında olan Hz. İsmail’i Mekke-i Mükerreme’de Sebiyr Dağı’nın eteğinde tenha bir mevkiye götürür ve onu mabuduna kurban etmek ister. Bu sevgili yavru da: “Babacığım! Emrolunduğun gibi yap, inşaallah beni sabredenlerden bulursun.” diye Allah yolunda teslimiyetini göstermiştir. Bu imtihan için mükafat olarak Cenabı Hak (cc) Hazreti İsmai’le bedel bir koç ihsan buyurmuştur.
Kur’an-ı Kerim’de: “Hakikat bu apaçık imtihanın ta kendisidir. Oğluna karşılık ona büyük bir kurbanlık (koç) fidye verdik.” (Saffan, 106-107) buyrulmuştur. Hazreti İbrahim’den kırk sene sonra, yüz otuz yedi yaşında Hazreti İsmail’ın (as) dünyasını değiştiği ve annesi Hacer’in Hicr’deki kabri civarında medfun bulunduğu rivayet edilir.
İshak (as) ve Kısaca Hayatı:
Hazreti İshak, İbrahim Aleyhisselam’ın ikinci oğludur, Kur’an’da adı on beş defa geçmektedir. Hz. İsmail olduğu zaman Sare annemiz mahsun olmuştur. Hak Teala hazretlerinin lütfetmesi üzerine Sare annemiz de ihtiyarladığı zaman Hz. İshak’ı doğurmuştur.(Hud 71-72. ayeti kerimelerde bahsi geçmektedir.) İshak (as), İbrahim (as) daha hayatta iken Şam ahalisine peygamber olarak gönderilmiştir. Rivayetlerde Hazreti İshak peygamberin şemali: Uzun boylu, kara gözlü, buğday tenli, yüzü güzel, konuşması düzgün idi. Babası İbrahim peygambere benzediği söylenir.
Cenabı Hak ayeti kerimede: “De ki! Allah’a, bize indirilen Kur’an’a; İbrahim’e İsmail’e, İshak’a, Yakub’a ve torunlarına indirilenlere, Musa’ya ve İsa’ya verilen, diğer nebilere Rableri tarafından verilenlere iman ettik; onların arasında hiçbir fark gözetmeyiz, biz ona teslim olanlarız.” (Bakara 136) buyurmuştur.
Yakub (as) ve Kısaca Hayatı:
Kur’an’da adı on altı defa geçmektedir. Hazreti Yakub, İshak Aleyhisselam’ın oğludur. Lakabı İsrail olduğundan oğullarına, torunlarına “Beni İsrail” denilmiştir. Hazreti İshak’tan sonra yerine peygamber olarak gelmiş, Kenan ilinde kalmıştır. Hz. Yusuf’a olan hasretinden gözleri görmez olmuş, sonra yeniden açılmıştır. Sonra Mısır’a, ahalisiyle, teşrif etmiş; orada vefat edince vasiyeti üzere dedesi İbrahim’in (aleyhisselam) yanına defnolunmuştur.
Bir ayeti kerimede: “Bu dini İbrahim kendi oğullarına vasiyet etti, Yakub da öyle yaptı: Ey oğullarım! Muhakkak bu dini size Allah seçti, başka dinlerden uzak durun, artık siz Allah’a teslim olmadan ölmeyin.” (Bakara 132) buyrulmuştur.
Yusuf (as) ve Kısaca Hayatı:
Hazreti Yusuf Peygamber Yakub Aleyhisselam’ın oğludur. Kur’an’da adı yirmi yedi defa geçmektedir. Yüz on ikinci sure onun adını taşımaktadır. Rivayetlerde Hazreti Yusuf’un yüzünden, gözünden nurlar aktığını, Cenabı Hakk’ın (cc) Hazreti Yusuf’a başka bir güzellik, başka bir zeka verdiği söylenilir. Kendisine evvela ilm-ü hikmet sonra da nübüvvet verilmiştir. Daha on iki yaşında iken bir gece rüya görür ve babasına anlatır.
Cenabı Hak Kur’an-ı Kerim’de: “Hani bir zamanlar Yusuf babasına: ‘Babacığım hakikaten ben (rüyamda) on bir yıldızla, güneş ve ayı gördüm, hem de onları bana secde ederlerken gördüm.’ demişti. (Babası Yakub) dedi ki: Ey yavrucuğum, rüyanı kardeşlerine anlatma, sonra sana bir tuzak kurarlar (şeytana uyup sana bir kötülük ederler.) Çünkü şeytan insan için apaçık bir düşmandır.” (Yusuf 4-5) buyurmuştur.
Hazreti Yusuf’un kardeşleri, babalarının Yusuf ile muhabbetlerini kıskanıyorlardı. Bir gün babalarından izin alma bahanesiyle kıra götürüp ondan kurtulmak isterler, onu planladıkları gibi yapıp bir kuyuya atarlar.Daha sonra Hazreti Yusuf kuyudan çıkarılarak köle diye Mısır azizine satılır. Kardeşler de babalarına “Yusuf’u kurt yedi!” diye yalan söylerler.
Ayeti kerimede: “(Kardeşleri) demişlerdi ki: Elbette Yusuf ve (öz) kardeşi (Bünyamin) babamıza bizden daha sevgilidir. Halbuki biz birbirine bağlı bir topluluğuz. Doğrusu babamız apaçık bir yanılma içindedir.” (Yusuf 8)
“Babalarına gelip: Ey babamız senin için ne mahsuru var ki Yusuf’u bize güvenmiyorsun? Halbuki biz öğüt verenleriz. Yarın onu bizimle beraber (kıra) gönder de bol bol yiyip içsin, oynasın. Hiç şüphesiz biz onun koruyucularıyız.” (Yusuf 11-12)
“Yakub dedi ki: Onu götürmeniz beni elbette üzer, siz ondan habersizken onu kurt yer, diye korkuyorum.” (Yusuf 13)
“Onlar akşamleyin ağlayarak babalarına geldiler, dediler ki: ‘Ey babamız hakikatten biz gittik, yarış ediyorduk. Yusuf’u eşyamızın yanına bırakmıştık (bir de gördük ki) onu kurt yemiş. Ama biliyoruz ki doğru söylesek de sen bize inanmazsın.’ Bir de gömleğinin üzerinde sahte bir kan lekesi getirdiler. Yakub, hayır dedi, nefisleriniz sizi aldatıp (böyle kötü) bir işe sürükledi. Artık bana düşen güzel bir sabırdır, bu anlattıklarınızın üzerine yardımı istenecek ancak Allah’tır.” (Yusuf 16-17-18) buyrulmuştur.
Kur’an-ı Kerim’in bazı surelerinde Cenabı Hak (cc) Hazreti Yusuf peygamberin kıssalarını anlatmıştır. Özetle geçecek ve devam edecek olursak: Hazreti Yusuf köle olarak satın alındığı azizin yanında yetişkin olur. Azizin zevcesi Züleyha ise Hz. Yusuf’a aşık olur ve bir gün nefsinden murad almak ister. Yusuf (as) ise iffet ve nezahetinden dolayı reddeder. Bunun üzerine iftiraya uğrayarak yedi sene zindanda kalır. (Yusuf 23-24-25. ayeti kerimelerde bahsi anlatılmaktadır.)
Burada namaz kılar, zindandakilere sohbet eder, masumiyeti anlaşılınca zindandan çıkarılır. Hazreti Yusuf zindanda iken Mısır hükümdarının aşçısıyla sakisi de zindana atılmıştır. Bunlar gördükleri bir rüyayı hazreti Yusuf’a anlatarak tabir etmesini isterler. Hazreti Yusuf da bunlara evvela biraz nasihat verir, sonrada rüyalarının neye delalet ettiğini anlatır. Bunlardan biri firavuna yine şerbetçi olur, diğeri de asılır. Bir gün mısır hükümdarı üç gün aynı rüyayı görür, kimseler tabir edemez. Şerbetçinin hatırlaması üzere Yusuf (as) zindandan çıkarılır. Bu rüyayı Yusuf (as) yedi sene bolluk yedi sene de kıtlık olacağı şeklinde tabir eder.
Ayeti kerimelerde: “Hükümdar: ‘Ben, yedi semiz ineği yedi zayıf ineğin yediğini; yedi yeşil başak ve bir o kadar da kurumuş başak görüyorum. Ey ileri gelenler! Eğer rüya yormasını biliyorsanız rüyamı söyleyiniz.’ dedi.” (Yusuf 43)
“Yûsuf dedi ki: ‘Yedi yıl âdetiniz üzere ekin ekeceksiniz. Yiyeceğiniz az bir miktar hariç, biçtiklerinizi başağında bırakın.’ Sonra bunun ardından yedi kurak yıl gelecek, saklayacağınız az bir miktar hariç bu yıllar için biriktirdiklerinizi yiyip bitirecek. Sonra bunun ardından insanların yağmura kavuşacağı bir yıl gelecek. O zaman (bol rızka kavuşup) şıra ve yağ sıkacaklar.” (Yusuf 47-49) buyrulmuştur.
Yusuf Aleyhisselam’ın emriyle bolluk senelerindeki fazla ekinler başaklarıyla beraber ambarlarda biriktirilir. Sonra kıtlık seneler başladığında halk bu ambarlardan istifade eder. Yusuf’un kardeşleri de bu kıtlıktan etkilenmiş, erzak almak için bir iki defa Kenan ilinden çıkıp Mısır’a gelmiştir. Hazreti Yusuf kardeşlerini tanıyıp kendisini tanıtmış, babası Yakub Aleyhisselam’ı, validesini ve kardeşlerinin hepsini Mısır’a davet etmiştir.
Rivayete göre Hazreti Züleyha’nın da Yusuf’a olan hasretinden gözleri kör olmuş, bütün mal varlığını, Hz. Yusuf’tan haber verenlere hediye olarak verirmiş. Cenabı Hak (cc) yıllar sonra Züleyha’ya Yusuf’u (as) kavuşturur ve nikahlar. Artık Züleyha ise ibadete düşmüş, sürekli Rabbi ile baş başa kalmak istemiştir. Hazreti Yusuf babasının vefatından elli dört sene kadar daha yaşamış, yüz on yaşında dünyasını değişmiştir.
(Devam edeceğiz inşaallah)
Yazar:
